De portretten zeggen zoveel meer dan ‘knappe jonge vrouw’.
Het viel meerdere kunstkenners op: prinses Amalia heeft op haar nieuwste officiële portretten iets wel van Mona Lisa, het beroemde schilderij van Lisa Gherardini door Leonardo Da Vinci.
Dat komt door de iets scheve houding en het feit dat haar ogen door de belichting niet heel scherp zijn, zodat haar uitdrukking niet eenduidig is. Het maakt Lisa levensecht, Amalia ís dat natuurlijk al.
Mona Lisa Smile
Het zit ‘m echter vooral in haar vage glimlach. Bij het schilderij ben je er ook nooit helemaal zeker van of Lisa nu écht lacht of dat Leonardo het alleen maar suggereert. Het maakt dat je er vele malen naar kunt kijken, zonder ooit een duidelijk antwoord op die vraag te krijgen.
Dat is bij deze foto ook het geval: je kunt er van alles op projecteren. Als je Amalia’s foto voor de helft afdekt, zie je bijvoorbeeld geen glimlach, die is alleen waar te nemen op de complete foto.
Oude Meesters
Verder nog verwijzingen naar de klassieken? Jazeker, Amalia’s jaloersmakende golvende haar kan wedijveren met dat van de dames op schilderijen van Botticelli…
… en de val van het licht in de Oranjezaal is natuurlijk puur, gloedvol Rembrandt-iaans. Toegegeven, het decor – een monument van de Gouden Eeuw – hélpt.
Wat eveneens opvalt, is dat het majestueuze, maar ook een beetje eenzame portretten zijn, die iets uitstralen over Amalia’s huidige en toekomstige positie. Zoveel troonopvolgers van haar leeftijd zijn er nu ook weer niet (met Elisabeth, Leonor en Ingrid Alexandra kan ze de appgroep Royal Lotgenotencontact vormen). En uiteindelijk zal ze er toch alleen voorstaan als staatshoofd, nationaal symbool en Kop-van-jut der Ontevredenen.
Originele selfie-stijl
Nog een laatste punt: dit ís echt Amalia. Ze groeide op in de cultuur van selfies, waarop iedereen altijd lacht, grimast, pruilt of zich uitslooft. Dat soort foto’s staat vast ook in haar telefoon, met dank aan een beugel in haar jonge jaren kan ze haar tanden desgewenst vol zelfvertrouwen bloot lachen. Alleen doet ze dat niet vaak.
En in het openbaar kun je nog denken: ‘Ze wil niet overdreven overkomen…
…en ze is misschien een beetje zenuwachtig.’ Of: ‘Ze vindt er het hare van.’
Maar op de selfies die we van haar kennen, heeft ze precies die geheimzinnige glimlach van haar portret. Alsof ze zich er goed van bewust is dat geen open boek zijn haar des te interessanter maakt. Well played, Am.
