De dochter van de keizer en keizerin maakt haar eerste officiële reis naar het buitenland.
In elke moderne monarchie zou prinses Aiko, de dochter van keizer Naruhito en keizerin Masako, de Japanse prinses Amalia zijn. Maar omdat ze een vrouw is en oude zure mannen vinden dat een vrouw geen keizerin kan zijn, moet ze een stapje opzij doen voor haar neef Hisahito. Deze troonopvolger heeft tot nu toe nog niet van enig charisma getuigd, zodat het nog eens extra opvalt hoe geknipt Aiko zou zijn voor het ambt.
Prinses Aiko
Ze is goed opgeleid, ze is sociaal en ze plooit zich welwillend naar wat er van haar wordt verwacht. Aiko hoeft in feite niets te doen voor de koninklijke agenda, maar doet dat toch om de zeer vergrijsde, piepkleine keizerlijke familie te steunen. Haar zesdaagse bezoek aan Laos drukt critici van een vrouwelijk staatshoofd nog eens met de neus op de feiten – ze doet het geweldig en vertegenwoordigt haar land met charme en zelfvertrouwen.
Eerste buitenlandse reis
Aiko is naar Laos (een Aziatisch land tussen Thailand, Cambodja, Vietnam, Myanmar en China in – het heeft een sleutelpositie in de Mekong-regio) gestuurd om daar zeventig jaar diplomatieke betrekkingen met Japan te vieren. Ze arriveerde in Vientiane in een lichtblauw pakje met witte biesjes en werd er met alle egards ontvangen door de staatssecretaris van Buitenlandse Zaken met bloemen, een speech en een Laotiaanse dans.
Aiko in Laos
De eerste dag van het bezoek werd ze rondgeleid in Vientiane waar ze kennis maakte met de plaatselijke cultuur. Ze bezichtigde de Patuxai (overwinningspoort) en Pha That Luang, het belangrijkste Boeddhistische monument, een 45 meter hoge goudkleurige stupa. De poort is 49 meter hoog en viert de onafhankelijkheid van Frankrijk (waar Laos een kolonie van was) en eert gevallen soldaten. “Ik was erg onder de indruk van de geschiedenis van de Overwinningspoort en het prachtige uitzicht over Vientiane”, aldus Aiko die uitbundig werd begroet door een groep Japanse inwoners had zich verzameld op het plein.
Traditionele dracht
Aiko wisselde voor de gelegenheid haar rozerode broek en crème blouse in voor een sinh, het traditionele kostuum van Laos. Het was een geschenk van het land, vooraf was gevraagd wat haar favoriete kleuren waren. Sinh is de rok, suea pat is de naam van de blouse en de sjaal / wrap heet pha biang.
“Het is een grote eer voor me”, zei ze. “Ik vind het geweldig om Laotiaanse tradities te ervaren en voel veel liefde voor de bevolking.” Voor de tempel deed ze netjes haar schoenen uit, beklom de treden naar het altaar, offerde bloemen, stak gele kaarsen aan en vouwde haar handen voor een gebed. Daarna vroeg ze honderduit naar de geschiedenis van de stupa en het belangrijkste religieuze festival dat er wordt gehouden.
Even in kimono
Het was een drukke dag met ook een bezoek aan het presidentieel paleis waar ze heilwensen van haar ouders overbracht. Daarna volgende een kledingwissel in een traditionele Japanse kimono voor de baci ceremonie.
Dit is een gebruik in Laos voor speciale gelegenheden om te vragen om geluk, gezondheid en harmonie. Vervolgens schoof ze aan bij een banket waarbij ze speechte en een toost uitbracht alsof het haar dagelijks werk was.
Ernstige zaken
De volgende dag stond in het teken van onderwijs. Aiko, in een lila pakje, bezocht scholen, woonde een demonstratie over vechtsporten bij en bezocht een tentoonstelling over de oorlog. Daar sprak ze de hoop uit dat alle bommen en landmijnen die nog in de grond zitten zullen verdwijnen. Die zijn daar terechtgekomen tijdens de Vietnamoorlog: Amerika bombardeerde Laos omdat het een aanvoerroute was voor de Noord-Vietnamese strijdkrachten. Tussen 1964 en 1973 vielen er zo’n 270 miljoen bommen op het land waarvan nog zo’n 80 miljoen op scherp staan. Per jaar worden er ongeveer 50.000 mensen door verwond of gedood.
Aiko in Luang Prabang
Op 20 november stapte Aiko in een blauw pak op de trein naar het noorden voor een dagtrip naar Luang Prabang.
Daar bezocht ze het nationaal museum (even een kledingwissel in een nieuwe sinh), de Wat Xieng Thong tempel, een kinderziekenhuis dat is opgericht door de Japanse organisatie ‘vrienden zonder grenzen’ en…
… waterval Tat Kuangsi, ook bekend als de mooiste plek in Laos.
Tijdens de lunch werd er gerefereerd aan een bezoek van haar vader aan Laos. “Ik zou het fijn vinden als ik ook kan helpen om een kant van de brug tussen Laos en Japan omhoog te houden”, aldus Aiko.
Diplomatiek talent
Dit was nog maar de helft van haar bezoek aan Laos, dat zowel ter plekke als in eigen land veel publiciteit trekt. Aiko loopt een feilloos parcours, toch jammer dat dit niet gewaardeerd wordt met de positie waar ze eigenlijk recht op heeft.
