Laat de baljaponnen maar doorkomen!
Kroonprinses Victoria van Zweden wordt ook wel de royal peettante van Europa genoemd. Ze heeft achttien (!) petekinderen, waaronder drie aanstaande staatshoofden: Ingrid Alexandra van Noorwegen, Christian van Denemarken…

… én Catharina-Amalia, de prinses van Oranje, hier tijdens haar doop in 2004, omringd door haar ouders en peetouders. Victoria is in het roze.

Amalia was dan ook tot haar grote vreugde bruidsmeisje bij de Royal Wedding van 2010 in Stockholm, toen Victoria trouwde met Daniel Westling. Rechts prinses Ingrid Alexandra van Noorwegen, duidelijk wat minder verrukt over alle zijde.
Vanaf 13:22 zie je Amalia voor de bruid uit lopen, gewapend met gipskruid, en op 14:55 even naar haar oma Beatrix glunderen.

Met name de match van Victoria en Amalia lijkt een gelukkige te zijn, want die laatste houdt net als haar peettante van klassieke prinsessendingen, zoals meters tule en sprookjestiara’s.

Waar we Amalia’s moeder koningin Máxima na krap 22 jaar nog nooit in een baljapon hebben gezien, is Victoria dol op ruisende rokken met een vleugje Disneymagie, wat toch leuke dingen doet voor de beeldvorming van een monarchie.

Geen idee of Amalia vaak in Stockholm is – we zien er nooit beelden van – maar misschien skypen peettante en peetje zich wel helemaal suf vanuit de royal inloopkasten?

Uit het boek van Claudia de Breij weten we namelijk dat Amalia dol is op tiara’s en de romantische franjes van het leven.

‘Als klein meisje wilde Amalia heel graag een prinsesje zijn. Net als veel leeftijdsgenootjes was ze dol op barbies met prinsessenkleren en keek ze graag “prinsessenfilms, vooral Sissi. Maar dan wel die met Romy Schneider”.”
‘Ze is enorm romantisch ingesteld, zegt Amalia. Ze weet al wat voor jurk ze aan wil als ze gaat trouwen, en wanneer ze me bij de Koninklijke Stallen de koetsen laat zien, wijst ze er een paar in het bijzonder aan.’
De Glazen Koets heeft heel kleine en wankele treetjes, who knew?!
‘Daar staat de koets die voor uitvaarten wordt gebruikt: een groot en indrukwekkend ding, hopelijk nog lange tijd werkeloos hier gestald. De Glazen Koets, waarvan ze demonstreert hoe piepklein en wankel de treetjes zijn waarop je erin moet stappen.’

‘En een sprookjesachtig roomwit koetsje, de Crème Calèche, waarbij ze zegt: “Deze wil ik misschien wel als ik ga trouwen.”‘ Iets zegt ons dat haar Zweedse peettante hierbij goedkeurend knikt en een beetje dromerig zal kijken.